Een half jaar geleden was ik met een vriendin op zoek naar een vakantiebestemming om eens lekker uit te rusten en niets te doen. Van verschillende kanten hadden we goede berichten gehoord over Kaapverdië en na een korte zoektocht op internet vonden we een goede deal voor tickets en verblijf. Dus off we went!
Omdat we echt lekker wilden relaxen, hadden we gekozen voor een all inclusive arrangement in Santa Maria op Sal. Wat was dat fijn voor een keertje! Hoewel al het eten en drinken was inbegrepen en relaxen het hoofddoel was, wilden mijn vriendin en ik af en toe ook weg bij de meute. Dat ene drankje elders konden we ook zelf wel betalen. Groot voordeel was dat de stranden weg van de resorts een stuk rustiger waren. Pluspunt!
De stranden van Santa Maria zijn allemaal prachtig wit met helder blauw water. Iedere keer als we dachten dat het niet witter en blauwer kon, zagen we toch weer plekjes waar dat het geval was. En dan met een luchttemperatuur van +30 en een watertemperatuur van naar men zegt ca. 27 is het niet moeilijk je te vermaken (lees: lekker niets te doen)!
Zoutpannen Pedra de lume
Zoals gezegd was uitrusten het hoofdbestanddeel van de vakantie, maar met onze huid die zelfs met factor 30 op een gegeven moment verbrandingsverschijnselen vertoont, is de hele dag “wentelteefje spelen” geen optie, helaas. Dus zijn we er verschillende keren toch op uit getrokken om de rest van het eiland te verkennen.
Zo zijn we bij de zoutpannen van Sal geweest, Pedra de Lume genaamd. Bijzonder om nog wat historie op het eiland te zien! Als je het schattige, maar het toeristendorp Santa Maria ziet met hotels en resorts, zou je bijna vergeten dat deze zoutpannen er ook zijn. De zoutpannen op Sal (= zout) liggen in een echte vulkaankrater en 200 jaar geleden vond men dat de uitgelezen plek om zout te winnen. Klaarblijkelijk was zout toen goud waard. Toen we er toch waren hebben we natuurlijk ook gedreven in het zoute water en een “mudpacking” genomen, glibberig die smurrie!!
Santa Maria
Nou schreef ik net dat Santa Maria een dorp gericht op toeristen is, maar het is wel degelijk een heel gezellig en gemoedelijk plaatsje. Je kunt er heerlijk rondstruinen door de straatjes, het plaza central, de marktjes en natuurlijk het strand. Wel een dingetje met de marktjes: veelal Senegalese verkopers zijn nogal volhardend in het willen verkopen van meuk. Helaas zijn wij hier ook in getrapt en kwamen we niet weg voordat we wat gekocht hadden, dus als je snuist bij een marktstalletje, laat je dan niet verleiden naar binnen te gaan! Het wordt heel irritant dan. Overigens is mij dus verteld dat dit Senegalezen zijn en niet de bevolking van de Kaapverdische eilanden zelf, dus kijk hen er niet op aan.
Laatste geinige dingetje was de pier van Santa Maria. Kon er niet echt een pijl op trekken wanneer ze er nu waren, maar wanneer de vissers van zee terugkeerden werd daar hun vis verhandeld. Open en bloot op de houten planken van de pier! Uh, hygiëneregels?? Maar kennelijk is het prima zo, want wij zijn niet ziek geworden van de verse vis. En verser konden de vissen rechtstreeks uit de zee absoluut niet zijn!
Nou, dit was zo’n beetje het belangrijkste wat ik over Sal en Santa Maria wilde zeggen. Ik zou zeggen: ga er ook heen als je uit wilt rusten!
Achtergrond reisverslag
Dit reisverslag is afkomstig van Barbara (31 jaar) uit Breda. Zij is in januari op het eiland Sal op vakantie geweest. Wil je ook jouw ervaringen en/of tips delen? Schrijf een leuk reisverslag en stuur ons dit op.
Geef een reactie